آموزش مدیریت خشم کودکان

خشم یک احساس کاملا طبیعی در هر کودکی است، گرچه ما اغلب به خشم به عنوان یک احساس منفی نگاه می کنیم ، اما در واقع این هیجان به دلایل مثبت در انسان ها تکامل یافته است. خشم شما را به سمت پاسخ هایی سوق می دهد که به شما کمک کند بر موانع غلبه کنید، خطر را به شما گوشزد می کند و شما را ایمن نگه می دارد و در نهایت به شما کمک می کند نیازهای خود را برآورده کنید.در این مطلب از مجله فرزندپروری حمید طبائی به روش های مدیریت خشم و لجبازی کودکان خواهیم پرداخت.

مقدمه

ما خشم را در نوزادان مشاهده می کنیم، هنگامی که کودک از خواب بیدار می شود و گرسنه است، ناامیدی او باعث می شود که جیغ بزند، دست ها و پاهایش را به اطراف بکوبد و قرمز شود. او ناامیدی خود را از نظر فیزیکی نشان می دهد. او هیچ مهارت زبانی ندارد تا به شما بگوید چه احساس یا چه نیازی دارد. گریه او به او کمک می کند تا به والدینش هشدار دهد تا آنچه را که نیاز دارد به او بدهند. همانطور که کودکان رشد می کنند، اغلب با ضربه زدن، لگد زدن یا گاز گرفتن، خشم خود را به صورت فیزیکی نشان می دهند، زیرا هنوز کلماتی برای بیان خود یا توانایی کنترل تکانه های خود ندارند.

اینجاست که والدین وارد می شوند. ما باید به فرزندان خود یاد دهیم که چگونه خشم خود را مدیریت کنند. ما باید بگوییم که خود احساسات بد نیستند. ما باید به آنها بیاموزیم که به جای رفتارهای تهاجمی برای ابراز هیجانات خود از کلمات استفاده کنند. بنابراین ما بارها لازم است به فرنزدانمان بگوییم: «عصبانی بودن اشکالی ندارد، اما ما به کسی صدمه نمی زنیم.» به خاطر داشته باشید که هدف ما به عنوان والد حذف خشم نیست، بلکه کمک به کودکان است که یاد بگیرند آن را به روشی مثبت مدیریت کنند.

یکی از نکات مهم در آموزش نحوه مدیریت خشم به فرزندانمان، الگوبرداری از ابراز مثبت خشم در رابطه با فرزندمان و در روابط خانوادگی است. طبیعی است که والدین از دست فرزندان خود عصبانی شوند، اما اگر سر فرزندتان فریاد بزنید، چیزهای آزاردهنده ای به زبان آورید یا از زور استفاده کنید، به کودک خود می آموزید که در هنگام عصبانیت او نیز این گونه رفتار کند.

پرخاشگری بین اعضای خانواده همچنین الگوی این رفتار است. گاهی والدین متوجه نمی شوند که جلوی فرزندانشان زیاد با هم دعوا می کنند. اگر لحن یا رفتار آنها پرخاشگرانه باشد، نه تنها کودکان را می ترساند بلکه به کودکان می آموزد که پرخاشگری راه حلی است برای کنترل احساسات در یک رابطه. اگر به کودکان اجازه داده شود یکدیگر را مورد آزار و اذیت قرار دهند و حتی از نظر جسمی یا کلامی همدیگر را آزار دهند، می‌توانداین به یک الگوی رفتاری در خارج از خانه، مدرسه یا زمین بازی تبدیل شود.

در ادامه به چند راه برای الگوبرداری از مدیریت خشم مثبت در خانه پرداخته شده است.

الگوبرداری از مدیریت خشم مثبت در خانه

1. رفتار خود را مشاهده کنید: به جای فریاد زدن، یا واکنش منفی در هنگام بدرفتاری فرزندتان، تا ده بشمارید، نفس عمیق بکشید و با آرامش واکنش نشان دهید. اگر احساس می‌کنید دارید کنترل خود را از دست می‌دهید، به فرزندتان بگویید: «من به یک لحظه زمان نیاز دارم»، از اتاق خارج شوید و سعی کنید آرام شوید. سپس با فرزندتان در مورد مشکل صحبت کنید.

2. روی کاری که فرزندتان باید انجام دهد تمرکز کنید: به جای سرزنش کردن فرزندتان به خاطر کارهایی که انجام داده است، آنچه را که باید انجام دهد، با او در میان بگذارید و به خاطر داشته باشید که زمان زیادی طول می کشد تا کودکان قوانین شما را درونی کنند. اگر آرام باشید، او یاد می‌گیرد که چگونه خواسته‌هایش را به شیوه‌ای مثبت با دیگران بیان کند.

3- از دادن صفت های منفی به فرزندتان پرهیز کنید: یکی از کارهای اصلی ما به عنوان والد محافظت از عزت نفس فرزندانمان است. اجتناب از صفت‌های منفی مانند «تو خیلی بی‌نظمی» بسیار مهم است، زیرا باعث می‌شود کودک نسبت به خودش احساس بدی داشته باشد. عبارات منفی مانند “چه خبر است!” یا “چند بار باید بهت یه چیز رو بگم” باعث می شود کودک احساس کند مشکلی در شخصیت او وجود دارد. این کلمات احساسات کودک را جریحه دار می کند، او را عصبانی می کند و کمتر در رفتارش تغییر ایجاد می کند. او همچنین این لحن پرخاشگرانه را در گفتار خود درونی می کند و در ارتباط با دیگران از آن ها به کار خواهد گرفت.

4- از واکنش های فیزیکی اجتناب کنید: اگر فرزندتان را بزنید، نمی توانید به فرزندتان بگویید که دیگران را نزند. او در هنگام عصبانیت به آزار دیگران متوسل می شود که باعث مشکلات او در مدرسه و اجتماع می شود. همچنین به فرزندتان این ایده را میرساند که صدمه زدن به کسی در یک رابطه محبت‌آمیز اشکالی ندارد.

5- قوانینی را در خانواده خود تعیین کنید: مهم‌ترین قانونی که باید با فرزندان خود برقرار کنید این است: «عصبانی بودن اشکالی ندارد، اما نمی‌توانید به کسی آسیب فیزیکی یا کلامی وارد کنید.» به آنها آموزش دهید که باید احساسات خود را به روشی مثبت بیان کنند. از آنجایی که کودکان خردسال به طور طبیعی نمی دانند چه بگویند، عباراتی را به فرزندان خود بیاموزید که می توانند در موقعیت استفاده کنند. به عنوان مثال، وقتی خواهر یا برادری آی پد برادرش را می گیرد، باید بگوید: «عصبانی هستم» یا «من اگر چیزهای مرا بدون اجازه بردارید، دوست ندارم.»

6- به کودکان تکنیک های آرام شدن را آموزش دهید: به فرزندانتان پیشنهاد دهید که اگر عصبانی هستند، به جای پاسخ تهاجمی، نفس عمیق بکشند، تا ده بشمارند یا چند دقیقه دور شوند و آرام شوند. همچنین فعالیت‌های زیادی وجود دارد که می‌توانند انجام دهند که به آن‌ها دربرابر تجربه احساس دردناک خشم محافظت کند، مانند کوبیدن خاک رس، دویدن، خواندن یا نقاشی کشیدن.

7- از تقویت مثبت استفاده کنید: اگر فرزندتان خشم خود را به شیوه ای مثبت ابراز می کند، همیشه او را تحسین کنید. ممکن است بگویید: “من از این شیوه بیان و حرف زدن تو خوشحال میشوم.” برخی از والدین یک هدیه را در ظرف پاداش فرزندشان می گذارند، یا یک ناهار پیتزای ویژه با او برنامه ریزی می کنند تا به او کمک کنند.

8- از پیامدهای طبیعی استفاده کنید: اگر فرزندان شما نسبت به یکدیگر پرخاشگرانه رفتار می کنند، والدین اغلب بچه ها را جدا می کنند و آنها را به گوشه ساکتی می فرستند تا بتوانند بخوانند یا نقاشی بکشند تا آنها را آرام کنند.

9- دعوای والدین را مدیریت کنید: اگر با شریک زندگی خود اختلاف نظر دارید، بهتر است یک وقت استراحت را تنظیم کنید و به اتاق دیگری بروید تا در مورد مسائل دور از کودکان صحبت کنید یا ممکن است زمانی را برای صحبت بعد از ظهر همان روز بعد از خواب کودکان تعیین کنید. والدین باید همیشه آگاه باشند که بچه ها تماشا می کنند و والدین الگویی برای ابراز خشم هستند.

10- جلسات خانوادگی برگزار کنید: برخی از خانواده ها جلسات خانوادگی هفتگی دارند تا اعضای خانواده بتوانند در مورد هر عصبانیتی که در خانواده احساس می کنند صحبت کنند. این به والدین این فرصت را می دهد تا به فرزندان خود در مورد نحوه ابراز وجود و حل مشکلات آموزش دهند. این تمرین نشان می دهد که ابراز خشم شما قابل قبول و سالم است، (لازم نیست آن را در جایی نگه دارید که می تواند به شما آسیب برساند) و صحبت در مورد خشم به رفع مشکلات کمک می کند. می توانید از نقش آفرینی برای کمک به کودکان در اجرای سناریوهای مختلف استفاده کنید تا بتوانند یکدیگر را بهتر درک کنند و مهارت های ارتباطی خود را تمرین کنند.

اگر مدیریت خشم را به روش های بالا الگو برداری کنید، فرزندان شما با احساسات و روابط خود به شیوه ای سالم رشد خواهند کرد.

منابع

https://www.psychologytoday.com/intl