پرسش 1: والدین باید به فرزندان خود اجازه دهند تا آنچه می‌خواهند انجام دهند، اما در چارچوب اصول و ارزش‌های اخلاقی.

پرسش 2: کودکان باید به نظرات والدین خود احترام بگذارند، اما تنبیه نباید ابزار تربیتی اصلی باشد.

پرسش 3: توجه به مشکلات کودکان باعث می‌شود احساس حمایت کنند، نه اینکه گستاخ شوند یا انتظارات غیرمعقولی داشته باشند.

پرسش 4: هرگاه والدین تصمیمی برای فرزندانشان می‌گیرند، بهتر است دلایل آن را برای آن‌ها توضیح دهند.

پرسش 5: در صورت اعتراض کودکان به محدودیت‌های خانواده، والدین باید با گفت‌وگو آن‌ها را قانع کنند.

پرسش 6: والدین باید با نظارت مناسب، به فرزندانشان آزادی عمل دهند تا بتوانند مسیر زندگی خود را پیدا کنند.

پرسش 7: اگر کودکان کاملاً مطابق میل والدین رفتار کنند، ممکن است در آینده موفق باشند، اما باید به خلاقیت و استقلال آن‌ها نیز توجه شود.

پرسش 8: کودکان باید انتظارات والدین را انجام دهند، اما اگر این انتظارات غیرمنطقی باشد، باید بتوانند آزادانه آن را با والدین در میان بگذارند.

پرسش 9: وقتی والدین از کودکان می‌خواهند کاری انجام دهند، بهتر است دلایل آن را توضیح دهند تا همکاری با آگاهی صورت گیرد.

پرسش 10: والدین نباید کودکان را در خانه محدود کنند؛ بلکه باید محیطی فراهم کنند که کنجکاوی آن‌ها را تحریک کند.

پرسش 11: وقتی کودکان برخلاف میل والدین رفتار می‌کنند، والدین باید به جای تنبیه، آن‌ها را راهنمایی کنند.

پرسش 12: والدین باید به تدریج و با رفتار مناسب نشان دهند که مدیر خانه هستند، نه با اجبار و زور.

پرسش 13: والدین نباید تنها به خواسته‌های کودکان توجه کنند، بلکه باید تصمیماتی بگیرند که به نفع همه اعضای خانواده باشد.

پرسش 14: اگر والدین خواسته‌های کودکان را مدیریت کنند، بسیاری از مشکلات به شکلی مؤثرتر حل خواهد شد.

پرسش 15: والدین باید هنگام تصمیم‌گیری در مسائل خانوادگی، از نظرات فرزندان نیز بهره ببرند.

پرسش 16: برخورد شدید با کودکانی که مخالف نظر والدین هستند، راه‌حل مناسبی نیست؛ باید با گفت‌وگو مشکلات حل شود.

پرسش 17: والدین باید به فرزندان خود اجازه دهند تا در مسائل مربوط به خود تصمیم‌گیری کنند.

پرسش 18: شوخی و بازی کودکان در حضور والدین بی‌احترامی نیست و باید آن را به عنوان بخشی از رشد آن‌ها پذیرفت.

پرسش 19: کودکان به بازی و تفریح نیاز دارند و والدین باید شرایطی فراهم کنند که آن‌ها بتوانند به موقع و تحت نظارت، از خانه خارج شوند.

پرسش 20: باید به کودکان اجازه داده شود که در صورت داشتن نظری بهتر از والدین، آن را ابراز کنند.

پرسش 21: وقتی کودکان اشتباه می‌کنند، نباید آن‌ها را سرزنش کرد، بلکه باید به آن‌ها آموزش داد.

پرسش 22: اگر والدین تصمیمی خلاف میل کودکان گرفتند، باید با آن‌ها گفت‌وگو کرده و در صورت اشتباه، آن را بپذیرند.

پرسش 23: گاهی اوقات والدین باید با کودکان سازش کنند، نه اینکه همیشه انتظار داشته باشند کودکان با آن‌ها سازش کنند.

پرسش 24: باید به کودکان آزادی داده شود تا از طریق تجربه‌های خود بیاموزند.

پرسش 25: هیچ کودکی ذاتاً بد نیست و تربیت باید بر اساس محبت و احترام باشد، نه ترس.

پرسش 26: ممکن است کودکان در آینده از سخت‌گیری‌های بجا و منطقی والدین خود قدردانی کنند.

پرسش 27: کودکان باید بدانند که اگر مشکلی دارند، می‌توانند آن را بدون ترس از تنبیه با والدین مطرح کنند.

پرسش 28: در مجالس و مهمانی‌ها باید به کودکان فرصت داد تا محیط اطراف خود را کاوش کنند، اما تحت نظارت.

پرسش 29: کودکان جدی و کوشا خواهند شد اگر والدین انتظارات منطقی و واضحی از آن‌ها داشته باشند.

پرسش 30: اگرچه کودکان تجربه کمی دارند، گاهی نظرات آن‌ها می‌تواند بهتر از نظرات والدین باشد.